ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل‌الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون؛ اوست خدایی که مرگ و زندگی را آفرید تا آزمایش کند شما را که در صحنة پیکار حق و باطل که امین از شما نیکوکارتر است.


خدایا، تو خود بنگر که این عزیزان ما فرزندان ابراهیم چگونه اسماعیل‌وار به قربانگاه آزمایش می‌شتابند و پیروزمندانه جان می‌دهند و می‌سوزند تا با کفر نسازند و می‌روند تا ایمان نرود و می‌میرد تا چراغ توحید نمیرد. در لحظاتی که انسان که قدم در عرصه خودشناسی می‌گذارد تا به خداشناسی برسد و آن هنگام که خویش را می‌یابد و با یافتن خویش معبود را یافته و به او عشق می‌ورزد هنگامه ایثار و فداکاری و از خودگذشتگی (فی سبیل‌الله) است و راه‌گشای این طریق حدیث شریق نبوی است که می‌فرماید: «من عرف نفسه فقد عرف ربه» و نیز بیانگر آن لحظه حساس و جاودانه مناجات عاشقانه فرزند برومند رسول‌الله اسوه و الگوی آزادگان سرور شهیدان حسیبن بن علی علیه السلام است.

من به عنوان عبدی از بندگان خدا و به دنبال تعهد و رسالتی که از سوی شهدا بر دوشم احساس کردم سعی در پیمون این راه را نموده‌ام.

در این میان یک دو راهی است که یک راه آن منتهی به اوج عظمت و پیروزی اسلام و راه دیگر منجر به ذلت و تباهی مسلمین و شکست اسلام است.

همان‌گونه که فرزند پاکباخته حسین(ع) فرمود: این جنگ کفر و اسلام است. امروز همه اسلام در مقابل کفر قرار گرفته است، من نیز راه سعادت را انتخاب کرده و به فریاد هل‌من ناصر ینصرنی حسین زمان لبیک می‌گویم.

از وصیت‌نامه شهید محمدعلی محمدرضایی